سرتیتر مطالب
زخم بستر چیست؟
زخم بستر که به آنها زخم فشاری و زخم پوستی نیز گفته می شود، صدمات وارد شده به پوست و بافت زیرین آن، ناشی از فشار طولانی مدت روی پوست بدن بیمار است. زخم بستر اغلب روی پوستی ایجاد می شود که نواحی استخوانی بدن مانند پاشنه پا، مچ پا، باسن و دنبالچه را پوشانده است. افرادی که بیشترین کاندیدای زخم بستر هستند، اغلب شرایط پزشکی خاصی دارند که توانایی آنها را برای تغییر وضعیت بدن خود محدود می کند یا باعث می شود که آنها بیشتر وقت خود را روی تخت یا صندلی و بشکل ثابت و بدون تغییر بگذرانند.
زخم بستر ممکن است طی چند ساعت یا چند روز ایجاد شود. بیشتر زخم ها با درمان بهبود می یابند، اما برخی از این زخم ها هرگز به طور کامل بهبود نمی یابند. افراد می توانند اقداماتی را برای کمک به پیشگیری از ایجاد زخم بستر و کمک به درمان و روند بهبود آنها انجام دهد. ما در این مقاله به صورت کامل و جامع به بررسی زخم بستر و عناوین وابسته به آن خواهیم پرداخت.
علائم زخم بستر چگونه است؟
بطور کلی باید گفت که زخم بستر نیز مانند سایر عارضه هایی که برای بدن اتفاق می افتد دارای علائم و روند شروع و آغاز می باشد که از جمله مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
محصولات مرتبط
- تغییرات غیرمعمول در رنگ یا بافت پوست
- تورم در محدوده ای خاص
- تخلیه چرک مانند از محل متورم شده
- ناحیه ای از پوست که نسبت به نواحی دیگر در هنگام لمس سردتر یا گرمتر احساس می شود
انواع زخم بستر و درمان آن
در حالت کلی باید گفت که زخم بستر بر اساس عمق، شدت و سایر ویژگی ها در یکی از چندین مرحله قرار می گیرد. درجه آسیب پوست و بافت از پوست قرمز و شکسته نشده تا آسیب عمیق شامل عضلات و استخوان متغیر است. همچنین زخم بستر با توجه به محل بروز نیز می تواند دارای انواع مختلفی همچون موارد زیر باشد:
برای افرادی که از ویلچر استفاده می کنند، زخم بستر اغلب روی پوست و در قسمت های زیر ایجاد می شود:
- دنبالچه یا باسن
- تیغه های شانه و ستون فقرات
- پشت بازوها و پاها جایی که روی صندلی قرار می گیرند
و برای افرادی که باید مدت زمانی طولانی در رختخواب بمانند، زخم بستر ممکن است در قسمت های زیر رخ دهد:
- پشت یا کناره های سر
- تیغه های شانه
- لگن، کمر یا دنبالچه
- پاشنه پا، مچ پا و پوست پشت زانو
شروع زخم بستر چگونه است؟
زخم بستر نیز مانند سایر بیماری ها ابتدا با بروز علائم شروع و رفته رفته تشدید می گردد. بطور کلی بیمارانی که احتمال بروز زخم بستر را در بدن خود حس می کنند باید به موارد زیر توجه نمایند؛ چرا که این موارد در واقع شروع زخم بستر می باشند:
بی تحرکی: که ممکن است به دلیل ضعف سیستم سلامتی، آسیب نخاعی و دلایل دیگر باشد.
بی اختیاری ادرار و مدفوع: که با قرار گرفتن طولانی مدت پوست در معرض ادرار و مدفوع، پوست بدن آسیب پذیرتر می شود.
فقدان ادراک حسی: آسیب های نخاعی، اختلالات عصبی و سایر شرایط می تواند منجر به از دست دادن حس شود. ناتوانی در احساس درد یا ناراحتی می تواند منجر به عدم آگاهی از علائم هشدار دهنده و نیاز به تغییر موقعیت شود.
تغذیه و هیدراتاسیون ضعیف: افراد در رژیم غذایی روزانه خود به مایعات، کالری، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی کافی برای حفظ سلامت پوست و جلوگیری از تجزیه بافت ها نیاز دارند.
همچنین شرایط پزشکی موثر بر جریان خون و مشکلات سلامتی که می تواند بر جریان خون تأثیر بگذارد؛ برای مثال دیابت و بیماری های عروقی، می توانند خطر آسیب بافتی مانند زخم بستر را افزایش دهند.
شکل زخم بستر چگونه است؟
زخم بستر در حالت کلی و شایع در چهار مرحله زیر ایجاد می شوند و دارای ظواهری با شرایط زیر می باشند:
- فرد ابتدا در لمس پوست قسمت تحریک شده، احساس گرما می کند، همچنین ممکن است تغییر رنگ، مانند قرمزی و خارش در ناحیه تحریک شده داشته باشد.
- سپس یک زخم باز دردناک یا تاول در محل مذکور ایجاد می‌شود که پوست اطراف آن تغییر رنگ داده شده است.
- این ضایعه به دلیل آسیب بافتی در زیر سطح پوست، ظاهری شبیه دهانه پیدا می کند.
- آسیب شدید به پوست و بافت، احتمالاً با عفونت، همراه است در این حالت ممکن است ماهیچه ها، استخوان ها و تاندون ها قابل مشاهده باشند.
- زخم عفونی مدت زمان بیشتری لازم دارد تا بطور کامل بهبود یابد. عفونت می تواند در سایر نقاط بدن پخش شود و آسیب قابل توجهی را در بدن فرد ایجاد کند.
علت و درمان زخم بستر
همانطور که گفته شد، زخم بستر در اثر فشار بر روی قسمتی از پوست بدن ایجاد می شود که جریان خون رسانی را به آن قسمت از پوست محدود می کند. حرکت محدود نیز می تواند پوست را در برابر آسیب حسحس تر کند و منجر به ایجاد زخم بستر شود.
بطور کلی سه عامل اصلی در ایجاد زخم بستر وجود دارند که عبارتند از:
فشار زیاد:
فشار زیاد و مداوم بر هر قسمت از بدن فرد می تواند جریان خون به بافت ها را کاهش دهد. جریان خون برای رساندن اکسیژن و سایر مواد مغذی به بافت ها ضروری است. بدون این مواد مغذی ضروری، پوست و بافت های مجاور آسیب دیده و ممکن است در نهایت باز بین بروند.
برای افراد و بیماران با تحرک محدود، این نوع فشار معمولاً در مناطقی اتفاق می‌افتد که به خوبی با ماهیچه یا چربی پر نشده و روی استخوان بدن آنها مانند ستون فقرات، دنبالچه، تیغه‌های شانه، باسن، پاشنه‌ها، آرنج‌ها و … ، قرار دارند.
اصطکاک:
اصطکاک زمانی رخ می دهد که لباس، پوشش یا چرم صندلی و ویلچر یا ملافه و روکش تخت بر روی پوست روی ساییده شود. این امر می تواند پوست بدن را در برابر آسیب حسحس تر کند، اگر پوست به دلایل مختلف مرطوب باشد، این امر می تواند تحریک بیشتری را بر روی آن قسمت ایجاد نماید.
بریدگی یا خراش:
بریدگی یا خراش زمانی اتفاق می افتد که دو سطح در جهت مخالف حرکت کنند. به عنوان مثال، هنگامی که هنگامی که بیمار به سمت پایین تخت یا صندلی خود سر بخورد، استخوان دنبالچه به سمت پایین اما پوست روی استخوان ممکن است در جای خود باقی بماند و یا اساساً در جهت مخالف کشیده شود. در این حالت بریگی یا کشش ایجاد شده بر روی پوست می تواند موجب بریدگی و خراش بر روی پوست گردد.
جلوگیری از زخم بستر
در حالی که اغلب افرادی که به دلایل مختلف دچار زخم بستر می شوند معمولاً ضعیف و ناتوان در حرکت اند؛ اما می توان با رعایت برخی مسائل و موارد به جلوگیری از زخم بستر کمک نمود. برای مثال افراد می توانند با تغییر موقعیت مکرر خود برای جلوگیری از ایجاد حساسیت بر روی پوست، از بروز زخم بستر جلوگیری کنند.
[ux_products ids=”3310,24120,19020,38839,10663″]سایر راهکارها شامل مراقبت خوب از پوست، حفظ تغذیه مناسب و مصرف مایعات، ترک سیگار، مدیریت استرس و ورزش روزانه و.. است که همگی آنها می توانند به جلوگیری از زخم بستر کمک کنند. در این بخش ما به بررسی دو مورد از مهمترین موارد در زمینه جلوگیری از زخم بستر، یعنی تغییر موقعیت و مراقبت از پوست خواهیم پرداخت:
نکاتی برای تغییر موقعیت
- افراد باید سنگینی و فشار وزن خود را مرتباً تغییر دهند. افراد ناتوان می توانند برای جابجایی هر ساعت یک بار از پرستار یا همراه خود کمک بخواهند.
- افراد باید در صورت امکان بدن خود را از روی بستر یا صندلی خود بلند کنند. اگر فرد از قدرت بالاتنه کافی برخوردار است می تواند با فشار دادن بازو و دست ها بر روی صندلی یا تخت، بالا تنه خود را بلند کند.
- انتخاب کوسن یا تشکی که فشار را کاهش می دهد و آن را پخش می کند می تواند گزینه مناسبی باشد. استفاده از بالشتک یا تشک مخصوص برای کاهش فشار نیز به افرادکمک می کند تا مطمئن شوند که بدن آنها در شرایط خوبی قرار گرفته است. برای مثال استفاده از کوسن های دونات مناسب نیست چرا که این کوسن ها می توانند فشار را روی بافت اطراف متمرکز کنند.
- تنظیم ارتفاع نیز می تواند موثر باشد. اگر تخت می تواند در قسمت سر، بالا باشد، نباید آن را بیش از 30 درجه بالا برد. رعایت این نکته قطعاً به جلوگیری از بریدگی کمک می کند.
نکاتی برای مراقبت از پوست
- افراد باید پوست خود را تمیز و خشک نگه دارند. آنها ابتدا پوست را با یک پاک کننده ملایم شسته و سپس با یک حوله نرم آن را خشک نمایند. این روتین پاکسازی کمک می کند تا پوست در معرض رطوبت، ادرار و مدفوع قرار نگیرد.
- محافظت از پوست نیز می تواند موثر باشد. بهتر است برای محافظت از پوست در برابر ادرار و مدفوع، از کرم های از بین برنده رطوبت استفاده نمود.
- افراد باید در صورت نیاز به طور مکرر ملافه و لباس خود را تعویض کنند. کسانی که دارای پوست حساس و آسیب پذیر هستند بهتر است مراقب دکمه های لباس و چین و چروک های روی ملافه باشند چرا که این موارد پوست را بیشتر تحریک می کنند.
زخم بستر و راه های درمان
زخم بستر و راه های درمان آن بطور کلی شامل کاهش فشار روی پوست آسیب دیده، مراقبت از زخم ها، کنترل درد، جلوگیری از عفونت و حفظ تغذیه مناسب است. اما در شرایط کلی و با توجه به شدت زخم، درمان آن می تواند در کلینیک و مراکز بهداشتی و یا در منزل انجام شود. ما در این بخش ابتدا به ارائه راه ها و روند درمان در کلینیک و مراکز بهداشتی پرداخته و سپس درمان زخم بستر در منزل را ارائه خواهیم داد و نهایتاً خواهیم دید که راه درمان زخم بستر چیست:
درمان زخم بستر در کلینیک ها
بطور کلی روند درمان در مراکز بهداشتی و کلینیک ها بر اساس موارد و مراحل زیر صورت می گیرد:
تیم درمان
اعضای تیم مراقبت از بیمار اغلب شامل افراد زیر می باشند اما ممکن است در برخی مراکز از افراد بیشتر یا کمتری برای درمان استفاده شود:
- یک پزشک مراقبت اولیه که بر برنامه درمانی نظارت دارد.
- یک پزشک یا پرستار متخصص در مراقبت از زخم.
- پرستاران یا دستیاران پزشکی که هم مراقبت و هم آموزش های لازم جهت مدیریت زخم ها را ارائه می دهند.
- مددکار اجتماعی که به بیمار یا خانواده او کمک می‌کند و به نگرانی‌های عاطفی مرتبط با بهبودی طولانی‌مدت رسیدگی می‌کند.
- یک فیزیوتراپیست که به بهبود تحرک بدن فرد کمک می کند.
- یک متخصص تغذیه که نیازهای غذایی بیمار را بررسی می کند و یک رژیم غذایی مناسب ارائه می دهد.
- پزشک متخصص بیماری های پوستی
- جراح مغز و اعصاب، جراح عروق، جراح ارتوپد یا جراح پلاستیک
کاهش فشار
اولین قدم در درمان زخم بستر، کاهش فشار و اصطکاک ناشی از آن است. استراتژی ها در این مرحله عبارتند از:
- تغییر موقعیت بدن بیمار در واقع مهمترین نکته در درمان زخم بستر می باشد. بدن بیمار باید بطور مکرر و منظم چرخیده و در موقعیت های مختلف قرار بگیرد، تا فشار خاصی بطور طولانی مدت بر روی یک نقطه از بدن او منتقل نشود.
- استفاده از سطوح نگهدارنده در تشک، تخت و بالشتک های مخصوص که به بدن بیمار کمک می کند طوری بنشیند یا دراز بکشد که از پوست آسیب پذیر او محافظت شود.
تمیز کردن و پانسمان زخم ها
مراقبت از زخم بستر بستگی به عمق زخم دارد. به طور کلی، تمیز کردن و پانسمان زخم شامل موارد زیر است:
- تمیز کردن زخم: اگر پوست آسیب دیده دچار بریدگی نشده باشد، باید آن را با یک پاک کننده ملایم شست و خشک نمود. در هر بار تعویض پانسمان باید زخم‌های باز را با آب یا محلول آب نمک یا سالین شستشو داد.
- گذاشتن بانداژ: بانداژ با مرطوب نگه داشتن زخم باعث تسریع بهبودی می شود. همچنین سدی در برابر انتشار عفونت بر روی زخم ایجاد می کند و پوست اطراف آن را خشک نگه می دارد. انتخاب باند شامل گاز، ژل، فوم و پوشش های درمان کننده است. در برخی موارد ممکن است به ترکیبی از پانسمان های مختلف نیاز شود.
برداشتن بافت آسیب دیده یا دبریدمان
گاهی اوقات ممکن است لازم باشد بافت مرده زخم بستر برای کمک به روند بهبودی، از روی پوست برداشته شود. این عمل اصطلاحاً با عنوان دبریدمان شناخته می شود. اگر مقدار کمی از بافت مرده وجود داشته باشد، ممکن است آن بافت، با استفاده از پانسمان‌های طراحی شده مخصوص این کار برداشته شود.
مقادیر بیشتر و وسیع تر از بافت های مرده را می توان با استفاده از موارد زیر از روی پوست جدا نمود:
- جت های آب پزشکی با فشار بالا
- ابزارهای جراحی مانند چاقوی جراحی و فورسپس
- البته ذکر این نکته الزامی است که در دبریدمان زخم های بزرگ و وسیع، برای بی حس کردن ناحیه اطراف زخم باید از یک بی حس کننده موضعی استفاده می شود تا دبریدمانبرای فرد ایجاد درد و ناراحتی نکند.
عمل جراحی
در برخی موارد زخم های بستر شدید ممکن است به خودی خود و با نگداری های ساده بهبود پیدا نکنند. در این صورت ممکن است برای بستن و درمان زخم بستر و به حداقل رساندن خطر عفونت به جراحی نیاز باشد.
درمان زخم بستر با عمل جراحی شامل یکی از موارد زیر می باشد:
- تمیز کردن زخم و بستن آن با نزدیک کردن لبه های زخم به هم
- تمیز کردن زخم و استفاده از بافت پوست سالم اطراف برای بستن زخم
درمان زخم بستر در منزل
در بحث درمان خانگی زخم بستر رعایت موارد متعددی شامل تغییر مرتب وضعیت بدن، استفاده از تشک‌های مخصوص زخم بستر برای کاهش فشار و همچنین پانسمان برای کمک به بهبود زخم بیمار الزامی است.
بهترین درمان برای زخم بستر ، تغییر موقعیت
همانطور که در بخش های قبلی به آن اشاره شد، تغییر موقعیت در واقع اولین و مهمترین گام و در واقع بهترین درمان برای زخم بستر در بیماران می باشد. حرکت و تغییر مرتب موقعیت بدن بیمار به کاهش فشار روی زخم هایی که قبلا ایجاد شده اند کمک می کند. این کار همچنین به جلوگیری از ایجاد زخم بستر جدید بر روی پوست بیمار نیز کمک بسزایی می کند.
برای برخی افراد، این تغییر موقعیت ممکن است هر 15 دقیقه یک بار باشد و برای برخی دیگر ممکن است تنها یک بار در هر 2 تا 4 ساعت، نیاز به جابجایی احساس شود.
آموزش همراه در مورد موارد زیر نیز می تواند به روند درمان خانگی زخم بستر کمک نماید:
- وضعیت صحیح نشستن و دراز کشیدن
- انتخاب بهترین حالت برای حمایت از پاها برای کاهش فشار روی پاشنه پا
- استفاده از تجهیزات خاص و نحوه استفاده صحیح از آن ها
تشک و کوسن مناسب زخم بستر چگونه است؟
اگر بیمار دارای یک زخم بستر جزئی بر روی بدن خود می باشد، استفاده از یک فوم استاتیک خاص یا تشک پویا می تواند گزینه بسیار مناسبی برای او باشد.
اما اگر فرد زخم بستر جدی تر و شدیدتری دارد، به یک تشک یا سیستم تخت پیچیده‌تر مانند تشک زخم بستر، مانند یک تشک متصل به پمپی که جریان ثابتی از هوا را به تشک می‌رساند، نیاز دارد.
تشک زخم بستر چیست؟
اکنون که بطور کامل مبحث زخم بستر را بررسی کردیم و به مبحث ابزار و تشک های مفید برای درمان این بیماری رسیدیم بهتر است تا با تشک زخم بستر نیز آشنا شده و آن را بررسی نمائیم.
تشک زخم بستر یا تشک بادی با فشار متناوب یا همان APAM ها در واقع در بالای یک تخت معمولی قرار می گیرند و دارای کانال های پر از هوا در بدنه خود هستند که به طور متناوب پر و خالی می شوند تا به کاهش فشار یا وزن در نواحی استخوانی بیمارانی که خیلی ضعیف یا بی حرکت هستند و نمی توانند سنگینی وزن و موقعیت خود را روی تخت تغییر دهند کمک می کند.
تشک زخم بستر از نایلون، وینیل، پلی اورتان حرارتی و سایر پارچه های تخصصی ساخته می شود. افراد در زمان خرید تشک زخم بستر یا APAM FHDN به یاد داشته باشند که همه آنها یکسان نیستند. بطور مثال برخی از آنها پوشش خارجی دارند، برخی ندارند. برخی از آنها می توانند به عنوان پمپ و پد عمل کرده، در حالی که برخی دیگر می توانند به عنوان یک تشک فوم ارائه شوند.
خرید تشک زخم بستر با قیمت مناسب
بنابراین ویژگی های تشک های زخم بستر نیز می توانند متعدد و مختلف باشند که از جمله مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- خاصیت ضد میکروبی
- مقاوم در برابر شعله
- رسانایی گرمایی
- مقاومت در برابر سیالات و انتقال بخار رطوبت
- مقاوم در برابر لکه
- ضد حساسیت
- قوی و بادوام
- کشش برای مدیریت فشار
- مقاومت در برابر بو
- بدون فتالات
پانسمان زخم بستر چگونه است؟
بطور کلی پانسمان های طراحی شده ویژه زخم بستر را می توان برای محافظت از زخم های بستر و تسریع روند بهبود استفاده کرد. انواع این پانسمان ها می توانند شامل موارد زیر باشند:
پانسمان های آلژینات:
این نوع از پانسمان ها از جلبک دریایی ساخته شده اند و حاوی سدیم و کلسیم هستند که برای تسریع روند بهبودی مفید شناخته شده اند.
پانسمان هیدروکلوئید :
این نوع پانسمان حاوی ژلی است که رشد سلول های جدید پوست را در زخم تحریک می کند و در عین حال پوست سالم اطراف را خشک نگه می دارد.
سایر انواع پانسمان :
سایر پانسمان ها مانند فوم ها، فیلم ها، الیاف هیدروفیبر/ژل کننده، ژل ها و پانسمان های ضد میکروبی نیز ممکن است برای بهبود زخم بستر استفاده شوند.
در اینجا ذکر این نکته الزامی است که اغلب پانسمان گازی برای پیشگیری یا درمان زخم بستر توصیه نمی شود.
پس شناخت انواع پانسمان برای زخم بستر، نوبت به نحوه پانسمان زخم خواهد رسید. بصورت دقیق باید گفت که مراقبت و پانسمان زخم بستر بستگی به عمق زخم دارد اما به طور کلی، تمیز کردن و پانسمان زخم شامل موارد و مراحل زیر خواهد بود:
- تمیز کردن و شستشوی کامل زخم با محلو سالین یا محلول شستشو
- خشک کردن زخم به آرامی و با یک دستمال یا حوله نرم
- استفاده از پماد یا کرم در صورت تجویز پزشک
- گذاشتن بانداژ مخصوص
استفاده از بهترین پماد برای زخم بستر
بطور کلی کرم ها و پمادهای ضد عفونی کننده یا ضد میکروبی موضعی متعددی برای محافظت از پوست آسیب دیده یا تحریک شده در اثر بی اختیاری و موارد دیگر برای بیماران استفاده می شود که از جمله راج ترین آنها می توان به پماد زخم بستر نیودرم یا نئودرم و اسپری سیلوسپت زخم و نیز ژل کیتوهیل اشاره نمود. کرم ها و پمادهای ترمیم کننده مانند نئودرم نیز ممکن است بتوانند در ترمیم آثار باقیمانده از زخم بستر محافظت نمایند. البته برخی معتقدند که برخی از گیاهان طبیعی نیز می توانند در درمان خانگی زخم بستر موثر عمل کنند. از جمله گیاهانی که ممکن است در درمان زخم بستر موثر باشند می توان به آلوئه ورا، زردچوبه، چغندر، آب نمک، روغن نارگیل و … اشاره نمود.
استفاده از بهترین دارو برای زخم بستر
اگر بیمار در حین درگیری با بیماری زخم بستر و بدلیل ایجاد زخم بر روی بدن، درگیر مسائل دیگری همچون مسمومیت خون، عفونت باکتریایی بافت های زیر پوست، عفونت استخوان و چنین مشکلاتی شده باشد، قطعاً آنتی بیوتیک ها می توانند به بهبود وضعیت سلامت بیمار کمک کنند.
درمان خانگی زخم بستر شدید
در درمان خانگی زخم بستر شدید قطعاً باید از پزشک متخصص مشاوره گرفت و موارد ذکر شده در مطالب درمان خانگی زخم بستر را با دقت و احتیاط بیشتری بکار برد. استفاده از تشک زخم بستر، داروهای مخصوص، جابجایی موقعیت بیمار با تکرار و ظرافت بیشتر و تغذیه مناسب می تواند به درمان بیمار کمک شایانی نماید. البته لازم به ذکر است که در صورت مشاهده تب، انتسار بوی بد از زخم و موارد نگران کننده دیگر بهتر است بیمار به مرکز درمانی منتقل شود.
درمان زخم بستر سالمندان
شاید سالمندان و کسانی که بدلیل کهولت سن و بروز بیماری های مختلف و نهایتاً عدم تحرک و عدم توانایی در جابجایی درگیر زخم بستر می شوند، بیش از سایر بیماران نیازمند رسیدگی دقیق و البته صرف زمان و محبت از طرف همراه، پرستار و … باشند. در حالت کلی درمان زخم بستر در بیماران مسن و سالمندان نیازمند مستندات دقیق و یک برنامه درمانی جامع است که در آن شرایط کلی بیمار نیز در نظر گرفته شود. درمان سالمندان باید مبتنی بر شواهد بالینی و سوابق بیماری های فرد باشد. در حال حاضر تنها چند توصیه مهم زیر می تواند بر اساس دو یا چند مطالعه بالینی تصادفی مثبت عمل کند:
- جابجایی مرتب متناسب با شرایط زخم و متناسب با بدن فرد سالمند و عدم آسیب به نقاط آسیب پذیر وی
- تغذیه مناسب و غنی
- استفاده از تجهیزات مناسب مانند تشک زخم بستر، باندها، داروها و … خاص این بیماری
- استفاده از یک پانسمان متناسب با شرایط و سن بیمار برای حفظ محیط مناسب در سطح مشترک زخم / پانسمان، و در جهت کاهش خطر عفونت
- پاکسازی و دبریدمان در صورت لزوم
- استفاده از یک درمان آنتی بیوتیکی سیستمیک برای بیماران مبتلا به سلولیت، سپسیس و استئومیلیت در حال پیشرفت
پماد برای زخم بستر سالمندان
بطور کلی علاوه بر گیاهان دارویی مانند آلوئه ورا، عسل، زردچوبه، آب نمک و سایر گیاهانی که اغلب سالمندان به مصرف و درمان با آنها راحت تر هستند، می توان پمادهای نیودرم و کالاندولا و ژل کیتوهیل را نیز برای درمان انها بکار برد.
زخم بستر کف پا
زخم بستر کف پا در حالت کلی ناشی از تصلب شرایین است. این حالت در واقع بیماری است که در آن رسوبات چربی کلسترول در داخل شریان ها ایجاد می شود. همچنین ناهنجاری در استخوان ها یا ماهیچه های پا و بطور کلی هر شرایطی که آناتومی طبیعی پا را مخدوش کند می تواند منجر به زخم پا شود. این زخم معمولاً در پایین یا کف پا ایجاد می شود، البته همچنین می توانند در امتداد بالا و پایین هر انگشت نیز ظاهر شوند. کفش‌هایی که به خوبی به پا نمی‌چسبند نیز می‌توانند باعث ایجاد زخم در کناره‌های پا شوند.
شروع زخم ها در پا اغلب بصورت ترکیبی از حالت های مختلف مانند عدم احساس در پا، گردش خون ضعیف، بدشکلی پا، حس سوزش مانند اصطکاک یا فشار و… اتفاق می افتد.
درمان زخم بستر کف پا، حالتی شبیه به گچ گیری تماسی کامل است. در این حالت پد، فوم انگشتان پا را در بر می‌گیرد. پدهای نمدی از مالئول ها، تاج تیبیا، پاشنه خلفی و توبروزیت ناویکولار محافظت می کنند و همچنین از بالشتک موضعی نیز برای تسکین در محل زخم استفاده می شود.